نویسنده : شیخ مرتضى حائرى (قدس سره)



 
این کتاب که شرحى است بر «قواعد» علامهءحلّى (ره) در مبحث نماز جمعه، در قالب سهمطلب و در 343صفحه در سال 1409ق.چاپ و منتشر شده است:
مطلب اول: در شرایط نماز جمعه .
مطلب دوم: دربارهء مکلف .
مطلب سوّم: در حقیقت و چگونگى نمازجمعه .
آیت اللّه حائرى که فقیهى است متتبّع، درمطلب اول به بحث دربارهء شرایط ششگانهءنماز جمعه پرداخته و از: «وقت»، «سلطان عادل»، «عدد»، «خطبتان»، «جماعت» و او یافت شود؛ نسبت به زمان ما ـ عصر غیبت ـ دلیلى نداریم تا عدم صحت یا عدم وجوب نماز جمعه را اقتضا کند و به ترک این فریضهء الهى در این زمان طولانى، که چه بسا به دو هزارسال هم برسد! منجر گردد.
بر همین اساس، مؤلف محقّق، دربارهء اقامهء نماز جمعه در عصر غیبت مى نویسد:
«لعلّ الاءوفق بما وصل الینا من الدلیل هو الوجوب التعیینى».
«برداشت سازگارتر با روایات مسأله و قواعد استنباط، همانا فتوى به وجوب تعیینى نماز جمعه در عصر غیبت معصوم مى باشد.»وى در ادامه شرایط دیگر نماز جمعه مانند عدد، دو خطبه و... را مورد بحث قرارداده است .
ناشر: انشارات جامعه مدرسین حوزهءعلمیه قم
منبع فصلنامه حکومت اسلامی شماره 32